0591 745 455
Jelle is een open boek.
‘Dyslexie, Dyscalculie of misschien een laag IQ’. Met deze drie termen in mijn hoofd ga ik de observatie in: dat zijn de vermoedens die school heeft. “Jelle lijkt niet mee te komen en scoort zwak op rekenen”, zo werd mij verteld. De getallen lijken niet te ‘blijven hangen’, waardoor zijn achterstand op rekenen groter wordt. School doet er echter al alles aan om Jelle bij te spijkeren, tevergeefs. Reden tot zorg… toch? Jelle is een vrolijk jongetje.
Moeder fronst haar wenkbrauwen. “Jullie werken niet volgens een methode?” Ik doe een intakegesprek bij Julia thuis. We zitten aan de keukentafel: Julia, haar moeder, zus en ik. Er zijn al heel wat frustraties de revue gepasseerd: Julia is niet gemotiveerd, haar cijfers zijn te laag, de kans op zittenblijven is groot als het zo doorgaat. Julia zucht eens en kijkt haar moeder aan. Ze wordt er zichtbaar zelf ook niet vrolijk van, maar weet ook niet meer wat te doen. School vindt ze niks aan. Handbal is veel leuker. Moeder helpt Julia met plannen.
De twee vriendinnen zitten op de praatstoel en ze steken hun meningen niet onder stoelen of banken. Ik ben altijd benieuwd naar de ervaringen van leerlingen met het onderwijs, met school, met docenten en met de vakken. Tijdens de intake gesprekken vertellen ze al veel, maar ook tijdens de begeleidingslessen.
“Ik moet een 6je geven als ze een 8 verdient? “ Ik probeer te bedenken wat dit voor positieve invloed heeft op de ontwikkeling van een kind. “Ik kan je hulp goed gebruiken”. De docent heeft me zojuist gevraagd te ondersteunen bij de sollicitatie-gesprekken. Ik ben de onafhankelijke persoon die de leerlingen nog niet kennen. De juiste persoon om de rol van de werkgever te spelen. De rollenspellen doen we in een kleine ruimte in de school. 3 MBO’ers zitten op de gang te wachten totdat ze aan de beurt zijn. De docent zet de camera klaar om de gesprekken te filmen.
“Kevin kan erg moeilijk zijn aandacht vasthouden en heeft concentratieproblemen” zegt moeder,
“we denken wel eens aan ADD”.
Kevin is nog van school onderweg naar huis en ik maak alvast kennis met moeder. Moeder vertelt over haar zoon en hoe het op school gaat. Ze laat een overzicht van zijn cijfers zien en vertelt over de vakken die niet goed gaan.
Sven en ik werken samen aan de toets geschiedenis, die hij binnenkort heeft. Vorige week hebben we een start gemaakt en de stof samen doorgenomen. Op mijn verzoek heeft Sven meerdere samenvattingen gemaakt van de hoofdstukken. Als ik hem overhoor, weet hij zich niet veel te herinneren van wat hij gelezen heeft.
Sven vindt geschiedenis maar niks. Hij snapt er helemaal niets van en die docent is ook maar een rare, meent hij. “Hij vertelt kort iets over de stof en dan moeten we het verder maar zelf bestuderen”. Voor Sven geen reden om zich te verdiepen in de leerstof.